அடித்துப் பெய்கிறது மழை ! காரில் என் மகளை பள்ளியில் விட்டு வருகிறேன் வகுப்பு வாசல் வரை குடை பிடித்து ஒரு துளி மழை கூட தீண்டாமல் வழியில் ஒரு சிறுவன் ஒற்றைக் கையில் குடையுடன் ஒற்றைக் கையால் மிதி வண்டி பிடித்து மிதித்து பள்ளிக்குச் செல்கிறான் நகர்கிறேன் காரில் மழையில் நனையாமல் மீண்டிம் வழியில் ஒரு சிறுமி மொத்தமாய் மழையில் நனைந்து உற்சாகமாய் செல்கிறாள் பள்ளிக்கு சொந்தமாய் மழையை அரவணைத்து! மழை பேசும் மொழி ஒன்றுதான் மழையோடு இவர்கள் பேசும் மொழி ?
இரு வெள்ளை வெல்லத்துண்டுகள் எடுத்துச் செதுக்கி நட்டாற் போல் இருக்கிறது இவன் கீழ் அடுக்கு பால் பற்கள் இரண்டும் ! ரசனை மயக்ககத்தில் இருந்த என் விரலை வாங்கி நறுக்கென கடித்தான் , தெரிந்தது அவை நங்கூரம் என்று !
அத்தா அத்தா என அழைக்கிறான் என் கைக்குழந்தை தன் அக்காவை ! ‘க’ கரம் கடுப்பானது ! ‘த’ கரத்தின் மீது பொறாமை கொண்டது ! இவன் மழலை இசையில் உறுப்பினர் பதவி பறிபோனதால் !
எழுத்துக்களை வைத்துத் தைத்து ஒரு குட்டிக் கவிதை ஆடை செய்தேன் உனக்காக ! என் குட்டிப் பயலே வா போட்டு விடுகிறேன் அய்யய்யயோ ! மறந்தே போனேன் ! உனக்கு ஆடை அணிவதே பிடிக்காதென்பதை !
உணர்வுகளின் உச்சங்கள் உலவும் இடம் இங்கே இந்த மூலையில் அழுகை அடிபட்ட கணவன் அவசர சிகிச்சையில் அழுகிறாள் மனைவி அதோ அந்த மூலையில் மகிழ்ச்சி புதிதாய் ஒரு உயிர் பிறந்த கையோடு அப்பா அம்மா தாத்தா பாட்டி என பல உறவுகளைக் கொண்டு வந்த வரவில் அலைகிறது இதோ இந்த பக்கம் வலி அவசர சிகிச்சையில் அந்த கணவனின் வலி அதோ அந்தப் பக்கம் கவலை வாலிபம் புற முதுகு காட்ட வயோதிகம் கூடவே கொண்டு வந்த சக்கரை நோயை நினைத்து வருந்துகிறான் வாலிப முதியோன் இதோ இந்த இடுக்கில் சிரிப்பு மருத்துவமனை ஊழியர்கள் தங்களுக்குள் பிடித்து விளையாடும் நகைச்சுவையில் அலைகிறது இங்கே இந்த இடத்தில் அலுப்பு ஒரே வேலையை காலங்காலமாய் செய்து அலுத்துப் போய் உர்ரென்று அந்த மருத்துவ நிர்வாகியின் முகத்தில் அலைகிறது இங்கே இங்கே இந்தப் பக்கம் நேராக பாருங்கள் என்னை தான் என் முகத்திலும் உலவுகிறது பாருங்கள் எதிர்பார்ப்பு என் இரண்டாவது குழந்தையின் வருகைக்காய் நான் காத்திருக்கும் மருத்துவ அறையில் நுழைந்து என் இதயத்திலும் நுழைந்திருக்கிறது கரிசனை அப்பாவையும் அம்மாவையும் பிரிந்திருக்கும் என் மூத்த